In de Nederlandse politiek zitten heel weinig mensen die zelf een chronische ziekte of beperking hebben. Dat klopt niet, dat wil ik veranderen. Waarom? Dat wil ik de komende weken in drie opeenvolgende blogs aan je vertellen. Reacties welkom!
In de eerste blog van dit drieluik, “een letterlijk rolmodel in de politiek”, ging ik in op de feiten en cijfers en hoe belangrijk het is dat je jezelf kunt herkennen in politici. Want, wat je niet kent, dat bestaat niet. In deze blog wil ik laten zien hoe onverwachte confrontatie zorgt voor ongemak én bijdraagt aan meer bewustwording.
Sinds 2014 ben ik gemeenteraadslid in Nijmegen en daarvoor draaide ik al een aantal jaren met de fractie mee. Ik weet nog goed dat we op een gegeven moment op werkbezoek gingen met de hele raad. Er was een touringcar geregeld. Iedereen was ingestapt en ik stond als enige nog buiten. De buschauffeur deed de deur al dicht, hij had niet eens door dat ik onderdeel was van deze groep. Totdat een van de collega’s mij buiten zag staan. De deur van de touringcar ging weer open en een paar wit weggetrokken collega’s stapten uit. Niemand had zich afgevraagd of de touringcar ook toegankelijk was voor iemand in een rolstoel.
Die dag ging ik niet meer mee op pad, maar de schrik zat er bij de collega’s zo in dat voortaan rekening werd gehouden met geschikte locaties en vervoer.
Confrontatie
Maar het zijn ook de kleine dagelijkse dingen die mijn collega’s inzicht geven. Een zware deurdranger, een te hoog geplaatste lezer voor mijn toegangspas of vergaderruimtes die zo zijn ingericht dat je onmogelijk met een rolstoel langs de tafels en stoelen kan. Dit zijn de reminders, zoals ik ze noem. Het herinnert hen aan de vele obstakels die er zijn. Al hebben ze er zelf weinig last van.
Wat echt effect heeft zijn de situaties met een gemeenschappelijke impact. Na afloop van een debat spontaan naar een café is lastig, want veel horeca is slecht toegankelijk. Helemaal als je daar ook nog naar het toilet wilt. Een studiedag of teamuitje? Dan blijkt er weinig keus voor geschikte en betaalbare locaties. Op deze momenten worden collega’s zelf deels geconfronteerd met een letterlijke beperking. En dat blijft beter hangen.
De categorie ‘wil zij ook wat drinken?’ maakt overigens de meeste indruk. In plaats van mij aan te spreken wordt aan mijn collega’s of vrienden gevraagd wat ik wil drinken, waar ik wil zitten, of dat ze mijn begeleider zijn. In verwarring geven sommigen dan ook nog netjes antwoord.
Bewustwording
Het ongemak dat ontstaat bij bovengenoemde voorbeelden zorgt voor veel bewustwording. Zeker in combinatie met de open gesprekken die hieruit ontstaan. En het besef, soms ook schaamte, dat ze dit nooit eerder hebben gemerkt. Of het nu is in mijn werk als gemeenteraadslid, adviseur of in privé tijd, elke keer ontstaat dit effect van bewustwording.
Als je nooit samenwerkt of leeft met iemand die bijvoorbeeld in een rolstoel zit, dan snap ik dat je het niet kent en ziet. Maar dat feit, dat we dus niet gewend zijn samen te leven, is een probleem. Want daardoor kunnen grote groepen mensen niet gelijkwaardig meedoen. Daarom vind ik het zo belangrijk dat we actief inzetten op zichtbaarheid en bewustwording. Alleen dan worden we een inclusieve samenleving.
Tweede Kamer
Meer mensen met een chronische ziekte of beperking in de politiek is een van mijn belangrijkste drijfveren om mij kandidaat te stellen voor de Tweede Kamer. Wat ik als gemeenteraadslid in Nijmegen heb bereikt kan ook landelijk. Door gewoon goed mijn werk te doen en bij elk onderwerp ook het belang en gezichtspunt van mensen met een beperking in te brengen.
En voor iedereen die op 22 november gaat stemmen:
Als je dit ook belangrijk vindt, kijk dan op de lijst van de partij waar jij op wilt stemmen of daar iemand staat die hieraan kan bijdragen.
LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/aprilranshuijsen
Instagram: https://www.instagram.com/aprilranshuijsen
Facebook: https://www.facebook.com/aprilranshuijsen
X (Twitter): https://twitter.com/AprilRanshuysen
In mijn laatste blog over representatie neem ik je mee hoe mijn ervaring met een beperking helpt bij het maken van beleid op allerlei gebied, van toegankelijkheid tot onderwijs, en van wonen tot werken. En lees vooral ook nog mijn eerste blog over representatie en het belang van zichtbaarheid van mensen met een beperking in de politiek.